ترانه : شهر عشق
شهر عشق از ما گرفتند توی دنیا دلمون خون
پشت غمها چی نشسته دل ما مثل سبو
شب تاریک تو چشاته همه حرفها تو نگاته
منم و تو ولی باز بار غصه تو صداته
دستمون این گل پرپر باز غروب و شبی دیگر
حرفهای دوست داشتنامون مثل اون حرفهای اخر
دو پرنده دو تا عاشق اشیونه یا یه خونه
یه زمونی تو زمونه می پریدن یا تو لونه
حرفاشون حس علاقه واسه ابراز محبت
گفتن از هم که می مونن تا به اون لحضه اخر
باد و بارون در گرفتش لونه رو سرما گرفتش
گرمای عشق و محبت رفتش و طوفان گرفتش
پل عشق و طوفان خراب کرد شهرعشق و غرق به اب کرد
دلها رو یه بی خبرازهم گذاشت عشقها رو سرد و تباه کرد
شدیم بیدار و حراسون توی تردید تو شبامون
چی شده کجا می ریم ای وای به دلامون
همه فانوس تو دستاشون راهشون گم کرده
میزنن فریاد ای خدا جون
لونه کو اون خونه کو حرفهای عاشقونه کو
خدای عاشقها کجاست دلهای بی بهونه کو
